Geçenlerde bir dost ile Komşu’ya gidiyoruz. Komşu bir kafe. Kadıköy Uzun Hafız Sokak, 83/A’da. Kafeye üç-beş metre kala meşhur ‘fastfood’ zincirinden gelen bir motosikletliyi apartmanın önünde gördüm, hem de elinde koca iki paketle. Komşu’nun bulunduğu apartmanda birilerine yemek getirmişti.
Geçenlerde bir başka dostum da oturduğu sitede komşularının ne kadar vurdumduymaz olduğundan söz ediyordu. Kendi dairesinin de bulunduğu katta dört dairenin kapısını çalmasına rağmen o gece yemeğinde ısrarla görmek istediği bir diş sarımsağı bulamamış, sonra ısrarla üst kata çıkmış, orada halden anlayan, ‘eski toprak’ yaşlıca bir teyzeden bir diş sarımsak bulabilmişti.
Komşuluklarımızı çelik kapılar arkasına hapsettik. Bir diş sarımsağı bize çok gören komşularımız var artık. Çelik kapısının küçük deliğinden gördüğü komşusu, belki bir bardak su için, bir lokma ekmek için veya nasılsın, ‘bir ihtiyacınız var mı?’ diye sormak için de kapısını çalmış olabilirdi.
Kirasını, faturalarını otomatiğe vermiş, işinden eve robot gibi yaşayan komşuların kapısının çalınması anormal artık. Akşam çelik kapısının deliğinden gördüğü komşusuna asansörde rastlayınca, günaydın veya iyi akşamlar demek dışında iletişimden uzak ve çelişkilerle dolu bir komşuluk hali bu.
Komşu Kafe’ye gelmiştik. Aklım yukarıdaki komşuda kalmıştı. Acaba fastfood söylemek yerine, aşağı inmeyi, parası yoksa bile yemek yiyebileceğini denemiş miydi veya komşularını tanıyor muydu?
Buyurun siz deneyin.
İçeri girin ‘komşuluk’ görün.
“Komşusu aç iken tok uyuyan bizden değildir!”
* * *
Komşu Kafe’nin manifestosu:
- Biz bir kolektifiz; yani burada patron, şef, uzman ve hiyerarşi yok. Bütün kararlar konsensüs ile alınıyor ve bütün katılımcıların karar sürecine eşit katılımı gözetiliyor. Artık sömürülmeyi kabul etmiyoruz.
- Şehirde tanışmak, konuşmak ve paylaşmak için daha fazla alana ihtiyaç olduğuna inandığımızdan, Komşu Kafeyi bir ortak alan olarak tanımlıyoruz. Otoriter, ayrımcı, seksist, homofobik ve transfobik olmamak kaydıyla herkese ve bütün fikirlere kapımız açık ve hepsini önemsiyoruz. Açık kafalar ve açık kulaklarla daha fazla iletişim yaratabileceğimiz, her çeşit şiddetin ve nefretin yer bulmadığı bir alan oluşturmanın peşindeyiz.
- Bu kapitalist sistemde her şeyi "fiyat"la ölçmeye itildik. Oysa herhangi bir para miktarı, hayatımızdaki şeylere atfettiğimiz değerin karşılığı olabilir mi? Bir şeylerin ne zaman, nasıl bir değer kazandığına ancak kişisel olarak karar verilebilir. Haydi gelin, müşteri ve sahip haline girmektense, bu deneyimi ve bu mekânın açık kalabilmesinin sorumluluğunu birlikte paylaşalım. Ne kadar ödeyebileceğinize ya da ödemek isteyeceğinize karar vermeyi sizlere bırakıyoruz.
- Komşu Kafe Kolektifi alternatif ekonomiye bir katkıdır. Dolayısıyla, temel olarak diğer kolektif çalışmaları, yerel üreticileri ve dayanışma ağlarını desteklemek çabasındayız. Bir amacımız da yeni kolektif projelerin hayat bulmasına katkı sunabilmektir.
Haydi dayanışmayı, eşitliği ve iletişimi hep birlikte yaratalım!
not: bu yazı Karşı Gazetesi'nde 20 Şubat Perşembe 2014 tarihinde yayımlanmıştır.